Wie voor het eerst “Taylor Patent” op de wijzerplaat van een stopwatch ziet staan, vermoedt misschien een marketingterm. In werkelijkheid is het een vrij duidelijke hint: je hebt bijna altijd te maken met een geavanceerde split-seconds / rattrapante-stopwatch, vaak met techniek van Excelsior Park, bedoeld voor serieuze tijdmeting.
Van Excelsior Park naar Minerva, Heuer en Camerer Cuss
In de praktijk functioneert “Taylor Patent” als een soort handelslabel voor een specifiek, verfijnd rattrapante-mechanisme. Vooral het huis Excelsior Park speelde daarin een hoofdrol. Zij leverden hoogwaardige split-seconds-uurwerken aan verschillende merken, die op hun beurt trots “Taylor Patent” op de wijzerplaat zetten.
Bij Minerva zie je dat heel duidelijk: op sommige stopwatches staat groot “Taylor Patent”, en onder verzamelaars is dat inmiddels bijna synoniem geworden met “hier zit een Excelsior Park-uurwerk in”. In catalogi worden dergelijke modellen bovendien omschreven als split-seconds stopwatches, soms zelfs nadrukkelijk als “permanent running” met een Fly-functie: het uurwerk loopt door, de meetwijzers kunnen met één druk worden gestopt, gereset en opnieuw gestart.
Ook Heuer gebruikte de naam. Modellen als de “Heuer Hour Decimal Taylor Patent” worden door veilinghuizen beschreven als stopwatches met schleppzeiger (rattrapante) en flyback-functie. Het zijn instrumenten die ontworpen zijn voor professioneel gebruik: autosport, luchtvaart, laboratoriumwerk, overal waar snel en precies gemeten moest worden.
In Engeland duikt “Taylor Patent” op bij bijvoorbeeld Camerer Cuss London Taylor Patent Split Second Stopwatches uit rond 1950. Ook daar is de koppeling hetzelfde: split-second, rattrapante, hoge kwaliteit – géén simpel één-wijzer-stoppertje, maar een serieuze machine.
Taylor, flyback en “permanent running”
In de horologische literatuur wordt de term “Taylor system” vaak in één adem genoemd met flyback en “permanent zero setting”. Het principe is steeds hetzelfde: met één druk op de knop wordt een lopende meting gestopt, de wijzer terug op nul gezet en direct weer gestart. Ideaal als je snel opeenvolgende intervallen moet meten.
Bij sommige stopwatches met Taylor-systeem gaat dit nog een stap verder. Het basisuurwerk blijft permanent doorlopen; je onderbreekt alleen de wijzers die je afleest. Heuer beschrijft zo’n model expliciet als “permanent (Taylor)”, een continuous runner die je niet volledig kunt stoppen. Dat is geen perpetuum mobile, maar slimme horologie: de tijdmeting zelf loopt altijd door, alleen de aanwijzing voor de gebruiker wordt steeds opnieuw gepositioneerd.
Diezelfde gedachte duikt ook op in moderne stukken over flyback-chronografen, zoals bij Chopard. Daar wordt netjes uitgelegd dat termen als retour-en-vol, Taylor system en permanent zero setting allemaal varianten zijn op hetzelfde mechanische idee. De Taylor-stopwatches staan dus midden in een bredere traditie van professionele flyback-chronografen.
Wat zegt “Taylor Patent” jou als verzamelaar?
Als verzamelaar of liefhebber kun je “Taylor Patent” gerust als waarschuwingsvlag voor iets bijzonders zien. Het label vertelt je dat:
-
je bijna zeker met een split-seconds / rattrapante-stopwatch te maken hebt;
-
de techniek vaak teruggaat op Excelsior Park, een naam die in de chronograafwereld veel aanzien heeft;
-
het uurwerk is ontworpen voor serieus gebruik, vaak met flyback- en soms permanent-running eigenschappen.
Kort samengevat:
Zie je “Taylor Patent” op een stopwatch, dan wijst dat vrijwel altijd op een kwalitatieve rattrapante-stopwatch met Excelsior-Park-achtige techniek, bedoeld voor professionele tijdmeting – beslist geen simpel één-wijzer-stoppertje.
Precies het soort stukken waar de wereld van vintage stopwatches zo interessant van wordt.
Reactie plaatsen
Reacties